Mijn bijen zijn dood...  Ik vind het vreselijk moeilijk om dat te aanvaarden. 

Vorige zomer kreeg ik een zwerm, een grote tros.  Ik wil al heel lang bijen houden.  Bijen horen bij zelfvoorziening: ze voorzien je niet alleen van een natuurlijk zoetmiddel, maar ook van was (voor kaarsen, zalf), medicijnen (propolis en honing zelf) en niet te vergeten van bestuiving voor je tuin...

Om de bijen een goede thuis te kunnen voorzien, volgde ik een traditionele imkerscursus en sloot ik me aan bij de Konvib.  Maar de methode die ik wil volgen, het ecologisch bijenhouden, verschilt nogal van de gangbare.  Ook mijn kast, een top-bar-hive of toplattenkast, is verre van gebruikelijk in ons land.  Voor meer uitleg over "bijvriendelijk bijen houden", "slow imkeren" of "natuurlijk bijen houden"verwijs ik naar mijn bespreking van het boek "The Barefoot Beekeeper" van Phil Chandler bij "boeken" - het is zijn filosofie die ik naleef.  Ook deze website is interessant:  http://www.meridiaanboog.be/bijblog123/#home

Helaas is mijn volk dus dood: niet echt wat je goeie reclame kan noemen voor Phil... 

Ik ben echter niet de enige met een dood volk.  Je hebt het vast al gehoord: het gaat heel slecht met onze bijen. Volkeren sterven bij de vleet.  Sommigen wijten het aan pesticiden en insecticiden, anderen aan ziektes of parasieten, nog anderen aan gsm-straling, enzovoort. 

Ik heb mijn kast nog steeds niet durven ontmantelen, en moet nog ontdekken waaraan de bijtjes gestorven zijn. 

Ik keek er naar uit om hen te zien opstijgen in hun "reinigingsvlucht" op de eerste mooie lentedag.  (die arme diertjes kunnen de hele winter niet naar het toilet vanwege de koude - hun kast willen ze liever niet bevuilen - vandaar de reinigingsvlucht.)  Ik heb ook veel plezier beleefd aan het planten van bijvriendelijke flora voor elk jaargetijde.  In het voorjaar zijn vooral wilg, hazelaar, sneeuwklokjes en krokus van belang.  Ik had ook nog hamamelis voorzien evenals de amandelboom, maar het mocht niet zijn...

Waar ik het over wilde hebben: het was bijzonder moeilijk om te weten te komen of de bijen al dan niet nog in leven waren.  Bijen gaan vanaf een bepaalde temperatuur in tros hangen om het warmer te hebben.  Ze verwarmen de koningin en elkaar door hun vliegspieren te bewegen.  Ze houden de temperatuur aangenaam en constant om te kunnen overleven, en halen hun energie daarvoor uit de honing die ze in de voorbije warmere seizoenen hebben verzameld. 

Het is dus belangrijk de kast niet te openen, om hun temperatuur niet te verstoren.  Maar zo weet je natuurlijk niet of ze nog in leven zijn.  Een trucje om dat onweten te verhelpen is om onder in de kast vellen papier te leggen, en na 48 uur te kijken wat er op het papier ligt.  Als het goed is, dan vind je "mul": wasresten van de dekseltjes die de bijen hebben opengeknaagd om de honingcelletjes te openen.  Ligt er niets, dan hebben de bijen niet gegeten, en zijn ze dus hoogstwaarschijnlijk dood.  

De kast ligt er stil bij, met een besneeuwd dakje en zonder gezoem.  In het voorjaar hoop ik nieuwe bijen te kunnen ontvangen...